Bir küçük cinnet

En son neyi istediniz?

Bir çanta olabilir, çok uzaklardaki bir ülkeye seyahat, yıllardır görmediğiniz biri, orada olmak, burada kalmak, şuraya doğru uzanmak…

Ne kadar çok şey istiyoruz.

Bilinçli ya da bilinçiz evrene sürekli mesaj gönderiyoruz.

Oysa yedim ben onu.

İsteklerimiz o kadar değişiyor, sevmelerimiz o kadar yüzeysel ki, beğendiğimiz şeyleri ifade ederken sürekli uçlarda yaşıyoruz:

“Ayakkabıya aşık oldum”, “2 kilo verince mükemmel oldun”, “bu şarkıya hasta oldum”

Aşığız, hastayız, aşırı beğendik, delirdik, çıldırdık, fenalaşıyoruz.

Tüm bu duygular bir tür iç kanama.

Toplumsal olarak derinleşemiyoruz.

Anlık bir cinnet bizimkisi.