Hayat: Bir Ziyaretçinin Yeryüzü Rehberi

Bir kitabin ismi.
Düşünunce yazdığım blog da aynen böyle: Bir ziyaretçinin yeryüzü rehberi...

Bir cok arkadasima yazmalarini soyluyorum.

Yazmiyorlar.

Cogu yarim birakiyor, unutuyor, ozen gostermiyor.

Daha buyuk cogunluk korkuyor.

Yazdiklarinin begenilmemesinden dalga gecilmekten dikkate alinmamaktan.

Konularini, yazilarini sinirlandiriyorlar.

Bense kimin ictenlikle yazdigini gorsem okuyorum.

En cok seyi en az umdugunuzda,

en guzelini en dogalinda bulabilirsiniz.

Sayfalarca okumak istemeyen varsa burada ayrilabilir.

Devam edebilirim ya da biterebilirim.

Gorsel eklemeyecegim.

Bugun hayal gucumu calistirmak istiyorum.

Cocuk olsaydik nasil olurdu?

- Bunu istemiyorum.

- Hayir

- Evet

- Seviyorum

- Begenmedim

Her sey ne kadar net.

Simdi buyume sancilarina bakalim

- Olmayabilir

- Fena degil

- Iyi

- Hos/ hoslaniyor gibiyim

- Pek icime sinmedi

Her sey kivrak.

Iste boyle hayatlar yasiyoruz; kivrak ve dolambacli

Kimse korkmasin herkes boyle. En kendine guvenen bile net olamiyor/olamayabiliyor.

Bir minigin karsisindaki minigi dudagindan pat diye, baska bir sey dusunmeden opmesini hayal edin.

Ertelenen minik bir opucuk gibi iste.

Suyun Altında Nefes Alabiliyorum

"Suyun Altında Nefes Alabiliyorum" dedim geçenlerde... bu bir his, bir düşünce balonu ve o balonun içinde denizin altında yüzebiliyorum. solungaçlarım yok kuyruğum yok ben insan formunda ama özgür özgürce yüzebiliyorum nefes alabiliyorum korkmuyorum belki düşüncesi korkutucu ama korkmuyorum suya düşmedim kendim atladım derine doğru gidebilirim okyanusun karanlıklarından da korkmuyorum nefes alabiliyorum sırt üstü uzanıp yukarıya doğru bakıyorum suyun altında gülebiliyorum daha da derine gidebilirim çünkü nefes alabiliyorum