Selis olmak kolay değil

Gelecekteki sevgi pıtırcığı potansiyeline sahip torunlarım. Nineniz (hihi) tek başına kafasına koyduğu yolculuğa çıkıyor! Son 11 gün!  :) Sadece hangi hostel'e gideceğimi biliyorum daha nasıl gideceğimi düşünmedim bile. Yüzlerce felaket senaryosu dinledim, herkes aman dikkat et diye gözlerini pörtletiyor ama nafile. Bir tane hayatım varsa ve ben artık nefes alamıyorsam: gidiyorum. Biraz nefes alıp geri dönmek dileğiyle... Nereye gideceğim: 9 Mart'ta yazılacaktır.

Only when I'm absolutely forced to.

4. gün ve ben hala her sabah bu şarkıyı dinliyorum. Ve en çok "A mosquito" kısmını söylemeyi seviyorum. "Hello" ikinci en sevdiğim bölüm.

Gezmekten yazmaya vakit bulamıyorum ama muazzam birikimlerim var, hepsini paylaşacağım! Hiç merakta kalmayın ;) Hatta çok yakın zamanda yeni çılgınlıklarımdan bahsedeceğim ve uzak yakın herkes şaşıracak!

Cuma günü büyük gün! Planlarımı gerçekleyip, hiç bilmediğim bir ülkeye gidebilirim... Uyumadan trenle bütün ülkeyi gezmek istiyorum.

Bütün kurbağlar aşkına, prens olayını çözebilene aşk olsun!

Kredi kartı ekstrem gelmiş. D&R ve Kabalcı savaşında galip Kabalcı.  Yeni aldığım deftere, Çoluk Çocuk kitabındaki altını çizdiğim yerleri yazıyorum.  Biraz da benim hissettiklerimi ekliyorum. Kitap şahane. Bloğuma yakışır bir bohemliği var. Sevdiğim şarkılar ve aşk var.

“…yaşlıca bir çift önümüzde durup alenen bizi incelemeye başladı. Robert ilgi çekmekten hoşlanıyordu, heyecanla elimi sıktı. ‘Hadi, fotoğraflarını çek,’ dedi kadın, hayretler içindeki kocasına. ‘Sanatçılar galiba.’ ‘Hadi canım,’ dedi adam, omuz silkerek. ‘Çoluk çocuk bunlar.’”

Onumde defterler, dergiler... Nereden baslasam... Kelime tutkum ayyuka çıktı. Uzun zamandır duymadığım bir kelimeyi duyunca, cocuk gibi seviniyorum. Cocukken alt komsumuzun bulmaca defteri vardi. Yeni kelimeleri surekli yazardi. Belki oradan kaldi bu sevgi. Bir de karı-koca birbirlerini ne severlerdi. Nizamettin amca pipo icmeyi severdi. Yaktimi piposunu apartmana yayilirdi kokusu. Bir de Musine teyze kahvesini getirdi mi, degmeyin keyfine. Emektar bir cadillac arabasi vardi. Onu bir guzel yikardi. Kova kova sular, kopukler ve cila ile goz alirdi. En son o arabayi hurdaci cekerken gordum. Hastaliktan ilgilenmez oldu. Sonra bir agacin altinda curudu garibim. Marquez'in kitaplarinda inanilmaz karakterler vardir, inanilmaz hikayeler. Anlatmak icin yasamak kitabinda harmaninin nereden geldiginden bahsediyor. Dedelerimizin, ninelerimizin hayatimiza kattigi inanilmaz seyler var. O zamanlar belli olmasada sonra bunun etkilerini kesfediyoruz. Hikayeleri seviyorum ama o hikayeleri ...