Vazgeçiyorum

Hiç ortası olmadı sevdiklerimin.

Yeri hissetmeyi sevdiğimden hep yalın ayak yürüdüm. Sonra uyumsuz renklerinden çıkartmadım ayağımdan patikleri. 

Tadına doyamadığımdan buzdolabının önünde oturdum son dilimine kadar yedim koca pastayı. Sonra sırf inadımdan ağzıma şeker koymadım günlerce. 

1 günde gözlerim yorgunluktan yanaklarıma yuvarlanana kadar kitap okudum. Ve gün geldi yüzüne bakmadım sayfaların. 

...

Ya çok sevdim insanları. Ya da sevmedim. 

İnsan bir halden bir hale bir anda geçmiyor ama bir anda geçincede öteki hali tamamlamış oluyor.

Sevgileride tamamlıyoruz. Bıktırtıyorlar. Belki. Kim bilir. 

Vazgeçiyorum bende. Bir çok sevdiğimden vazgeçiyorum. Onları öylece orada bırakıyorum. 

Başka türlü olmuyor. 

- daha öncede birkaç kez demiştim olmadı. bu sefer kararlı değilim. yaptım. oldu.-