Selis olmak kolay değil

"zevklerim var ama istahlarim yok, gülüyorum ama pek seyrek gülümsüyorum, beklentilerim var ama umutlarım yok, esprilerim var ama mizahim yok, cok atagim ama hic cesaretim yok, acik sozluyum ama ictenligim yok. cekiciligi guzellige tercih ederim, rahatligi da yararliliga tercih ederim. güzel kurulmus bir cumle bence anlamli bir cumleden daha iyidir. hersey de yapayligi tercih ederim."

Hayatınızda en sinir olduğunuz davranış nedir? Ya da tavır? Belki söz? En sinir olduğum ne varsa çevreme topladım yine. Belirsiz tepkiler, anlam veremediğim davranış şekilleri... Oysa özlem duyduğumuz dürüst tavırlar hayatı nasıl yaşanası kılıyor. Ve ben nasıl üzülüyorum karşımdaki sahtekarlıkları gördükçe. Kimse kimseyi kandıramıyor aslında. Her şey çok ayyuk. İşimize geldiği için belki de miş gibi davranıyoruz. Karşımızdaki değil biz bizi aldatıyoruz. İnsanlar değişmez. İlk başta düşündüğünüz neyse o. O kadar. Kurcalamayın.

Bu akşam tv'de Robert Redford'u görünce aklıma " The Way We Were " filmi geldi. Filmi ilk Sex and The City dizisinde duymuştum. Carrie, Big'e olan aşkını/ karmaşasını yorumlarken Hubbell diye bağırır. Sorunu bulmuştur: Big Hubbell'dır. -en kısaca haliyle bu kadar anlatabildim- Peki kimdir bu adam? Hubbell pek unutulacak bir isim değildi. Yıllar sonra Digiturk'te biri -ki bu Katie imiş- " Hubbell !" diye bağırınca kanalı değiştiremedim. Kı kı Katie ve Hubbell'n aşkı... Çevrenin imkansız gördüğü, iki zıt karakterin birbirlerini sevmesi. Filmlerde baskın kadın karakterleri görmek pek mümkün değildir. İdealleri, politik görüşü, fikirleri olan bir kadın Katie. Ve aşkı uğruna fikirlerinden vazgeçmiyor. Belki de filmi farklı kılan nokta budur. Filmin meşhur replikleri ise: Katie Morosky Gardner : I don't have the right style for you do I? Hubbell Gardner : No you don't have the right style. Katie Morosky Gardner : I'l