Selis olmak kolay değil

oscar: what happened to your dancing classes? mimi: dancing must come from the heart.. o: so? m: my heart is broken...

Bu haftasonu Tim Burton vardı gittiğim kitapçıda. Karikatürler ve Tim Burton. Sade ama çarpıcı bir dışavurum.Farklı olanı sevenlerin sevdiği adam: Tim.

Sevilmeyecek gibi değil. Reklamlara ilham veren sözler, müzik ve Frank Sinatra. Bu şarkı bu mevsime çok yakışıyor. Fly me to the moon Let me play among the stars Let me see what spring is like On a-Jupiter and Mars In other words, hold my hand In other words, baby, kiss me Fill my heart with song And let me sing for ever more You are all I long for All I worship and adore In other words, please be true In other words, I love you Fill my heart with song Let me sing for ever more You are all I long for All I worship and adore In other words, please be true In other words, in other words

  Dayanmak zormuş meğer Sonu belli oyunlara Reddetmeye gücün yoksa eğer Oysaki özgürlüğü seçmek Başka vücütlar sevmek Bir şehri tam kalbinden Beyninden vurup gitmek Var aklımda bir yağmur Çok uzaklardan çağırıyor Gelirsen severim diyor Yağmur yağmur çok uzaklardan Çağırıyor gelirsen severim diyor Her maske birşey söyler Nefretler sevgiler Bırak artık sevmiyorsan eğer 

Artık seni dinlemek istemiyorum hatta bir daha seni dinlemeyeceğim. Önüme bir resmini alıp karalayıp seni bu hale getirmem yakındır. Dikkatli ol. Hayatımdaki yerin çok yakın zamanda bu resime benzeyecek.

İşte adı sanı budur. Dizilerde yazdığı gibi; devam edecek...

Yoruluyoruz, merhametsizlilerden. Kaybediyoruz, üzerimize kurulan oyunları. Terk ediyoruz, hayallerimizi. Emanet ediyoruz, mutluluklarımızı. Unutuyoruz, sevdiklerimizi. Ve... ve'si yok. Bu kadar şey olduktan sonra ve'si olmasın.

Fazla söze gerek yok. Üzgünüm. O kadar.

Eğer içinde: güzel bir kahvaltı; kekikli peynir, taze ekmek ve tomurcuklu çay... köpüklü bir kahve; taze çekilmiş, kısık ateşte pişirilmiş yanında lokumu... günlük gazete; ekleri ve ekleri olmaması gerekenler.... Penguen.... varsa.

Bundan 20 yıl sonra, yaptıkların değil,yapamadıkların için üzüleceksin. dolayısıyla halatları çöz. güvenli limandan uzaklara yelken aç. rüzgarı yakala, araştır, düşle, keşfet. düşün, onları seyredecek birileri olmasaydı, kaç kişi mercedes otomobil alırdı. bilimde ve güzel sanatlarda en üstün başarılar, tek başlarına çalışan kişiler tarafından elde edilmiştir. hiçbir parkta bir kurul için dikilmiş bir anıt yoktur. yapabileceğin kadar söz ver. sonra söz verdiğinden daha fazlasını yap. oturarak başarıya ulaşan tek yaratık bir tavuktur. dertlerini gözyaşlarında boğmak isteyenlere dertlerin yüzme bildiğini söyle. dalın ucuna gitmekten korkma. meyve oradadır. büyük adam büyüklüğünü küçük adama davranışıyla gösterir. şans bukelamun gibidir. biraz zaman tanı, mutlaka değişecektir. "tarihte en etkili 100 kişi" adlı kitabı okudum.  onların hepsiyle ortak olduğumuz tek şeyin zaman olduğunu hayretle gördüm. günün sonunda kendini bir sokak köpeği kadar yorgun hisse...

"Havanın depresif renklerine değil, takvimin Cuma'yı gösteren kırmızı rengine bakıyorum ve bu beni mutlu ediyor." dedim ve yalan söyledim. *Umarım yazdığım başlık havanın insan psikolojisindeki etkisini açıklamaya etmiştir. Artık Cuma beni mutlu etmiyor, haftasonu yetmiyor. Mutlu ve neşeli halimi yaz aylarında bırakıp, hüzünlü ve depresif tavrımı takınmaya başlıyorum! 

Michael Mullan'ı tesadüfen keşfettim. Tasarımları neşeli ve dinamik. Son günlerin cafcaflı kelimesi zaten "dinamik" Bende cümle içinde kullandım rahatladım. Artık benim emektarlarla yoluma devam edebilirim.

Bugün sanırım hayatımın en kıvamı yerinde kurabiyelerini yaptım. Aynı reklamlardaki gibi oldu; tadına doyulmaz lezzet ağızda dağıldı ve yüzler mutlulukla gülümsedi. Sohbetin de tadına doyum olmadı hani. İyi ki doğmuşlar dediğim insanlarla olan dostluğumuz umarım şekerin yasak olduğu günlere kadar sürer gider.

Ogilvy iyi gidiyor. Öyle ki kitabı ofiste bıraktığım için üzüldüm.

“Aynı şeyleri tekrar ederek farklı bir sonuç beklemek aptallıktır.”  demiş Albert Einstein.. Çoğu zaman bu sefer farklı olur umuduyla boşa zaman harcıyoruz. Yazık.

Merak ediyorum... Sosyal Medya "sadece" Facebook değilse; neden markaların planlarında sosyal medya kısımında "sadece" Facebook var? Sosyal Mecra Uzmanı olarak mesleki bir kariyer söz konusu o zaman. Çünkü bizim büyüklerimizden öğrendiğimiz "Medya" çoğul bir kelimeydi, tekili "Mecra" idi. Markaların gerçek anlamda sosyal ortamlarda varolabilmesi için Sosyal Medya Uzmanlarına daha çok imkan verilmeli. Facebook kapatılıyor mu? diye bu derece endişelenmeye gerek kalmaz böylece...diye düşünüyorum. Ps. Merakımın sebebi işin duygusal tarafı değildir. Bu işlerle ilgilisi olmayan biri olarak görün beni, lütfen merakımın sebebini ona göre tartın. 

Coldplay- The Scientist Nobody said it was easy   No one ever said it would be so hard  Im going back to the start.    

İşte aldım. MediaCat yayınlarından genellikle yakınan, yavan bulan biri olan ben, kapakta Ogilvy'in akça pakça yüzünü görünce dayanamadım aldım: Reklam Dünyasının Kralı David Ogilvy. O kraldı kendi zamanında ve gelecek zamanlarda da bu namını sürdürecekti. Arka kapağın şişirilmiş yazılarına kulak asmadım inanın. Rahmetli Ogilvy benim rahmetli mesleğimden yadigardı. Yaratıcılığın uslüp ustası hayallerimi yıkmadı şimdilik, tersine her sayfada beni gülümsetmeye devam ediyor. O beklediğim, duyduğum gibi kendine has çizgisinde. Hem de son derece karizmatik bir şekilde. Kitabın tabutuna son çiviyi çaktıktan sonra yeniden yazarım.

Yabancı, 4 kelime 500 gün. 1.yi anlatıyorum. 1/ Beyinde "aa o kim" etkisi. 2/ Sabah uyanmak için yaşamaktan daha iyi bir neden. 3/ Kemirici merak. 4/ Şüphe. 5/ Tepkilerde değişim. 6/ Umutsuzluk. 7/ Umut. 8/ Umutsuzluk. 9/ Umut. 10/ Belirsizliğin yıkıcı etkisi. 11/ İnkar. 12/ Aşka düşmek. .... 500 days of Summer. Filmin üzerinden 1 yıl geçmesine rağmen hala sohbetlerimize konu olması tesadüf değildir. Aşkın 1. gününden başlayan ve ilerleyen zamanlarda Lost'tan beynimizin alışık olduğu geri dönüşler gerçekleştiren bu gerçekçi filmde keyifle izlenecek herşey var! Gördüğüm en uzun ikea reklamı var. Şapşal aşık bakan gözler ve sonra herşey kırıldığındaki hiddetin dışa vurumu var. Konuya cuk oturan müzikler var.  Kavuşanlar, ayrılanlar var. Kavuştuğunu sanan bir oğlan, kavuşmayı istediği kişinin o olmadığını anlayan bir kız var. *Esas oğlan ile esas kızın kavuşmadığı bir Selvi Boylum Al Yazmalım vardı bizler için. Bu sefer aşkın gaz halinin postmodern v...

 Yıllar yıllar önceydi ama kabakta çekirdekten yıllar yıllar sonrası. Çok üzüldüğümü hatırlıyorum. Nedeni neydi fikrim dahi yok. Sadece bir gece kafamı cama dayayıp ağladığım görüntü çok net. Hani belki filmlerde de olduğundandır. Sonra çok daha üzüldüğüm hatta sonra çok çok daha üzüldüğüm zamanlarda oldu. Yıllar geçtikçe kıyaslayamadım üzüntülerimi kendi içlerinde.   Sonra eski püskü, kitapçılarda bulunamayacak kadar minik bir kitap geçti elime. Sararmış sayfaları, kopmak üzere olan bir kapağı vardı. İçinde okuyanı hayrete düşürecek cinsten beylik sözleri... Öyle tanınmış ünlü biri tarafından yazılmamıştı. Ya da çok satanlarda değildi eminim basıldığı zamanlarda. Ama insanın hayatına çomak sokup dürtecek cinstendi içindekiler.  Bütün üzüntülerimi ona emanet eder oldum. Alt dudağım titremeye başladığında biraz okur yeniden ayaklanırım. Şimdi çok sevdiğim bir arkadaşım rutinin sıkıcılığı ve hayatın belirsizliğine kapılıp gitmişken aklıma geldi yine benim küçük cevherim....

Korktuğum başıma geliyor mu acaba? Mezun olmanın da sakıncaları var. Hayatın önünde sere serpe serildiği günler gelince insan önce bir ürküyor, sonra geliyor verilmesi gereken aşamalı kararlar... Öncelikle aşık olacağın iş meselesi! Normal aşka bile düşmek yeterince zor ve kaderselken ( böyle bir tabirin doğrulduğundan şüphe ediyorum) bir de aşık olacağın bir iş "bulma" husumeti daha da kıvrandırıyor insanı. Yıllar yılı okuduk okuyoruz. Çalıştık çalışıyoruz. Aradık hala tarıyoruz ( hala aramıyoruz bildiğin tarıyoruz.) Korkular önümüzde Berlin duvarı olmuş biz zavallı çakma Yahudiler sıkışmış kalmışız sorunların içine. Vay halimize, vay halime. Excel'den bir gıdım anlamayan ben bugün; " Nasıl formül çıkartırım?" diye merak ediyorsam gökyüzümünün limiti kafama çarpmaya başlamış demektir. Ama sonra insan düşünmeden edemiyor; sana uygunun kalıbı içinde kameraya mutlu portresi çizmek mi daha iyi, yoksa sana tamamiyle zıt bir yerden başlayıp kendi kalıbını çıka...

When there's nowhere else to run Is there room for one more son One more son If you can hold on If you can hold on, hold on I wanna stand up, I wanna let go You know, you know - no you don't, you don't I wanna shine on in the hearts of men I wanna mean it from the back of my broken hand Another head aches, another heart breaks I am so much older than I can take And my affection, well it comes and goes I need direction to perfection, no no no no Help me out Yeah, you know you got to help me out Yeah, oh don't you put me on the back burner You know you got to help me out And when there's nowhere else to run Is there room for one more son These changes ain't changing me The gold-hearted boy I used to be Yeah, you know you got to help me out Yeah, oh don't you put me on the back burner You know you got to help me out You're gonna bring yourself down Yeah, you're gonna bring yourself down Yeah, you're gonna bring yourself ...

Bu akşam evdeki en sevdiğim, gıcırdak, tuhaf tahta koltuğa oturdum. Bir dünya şarkının tümünü seçtim ve karışık çal dedim. Şimdi tam da şuanda Frankie Valli Can't Take My Eyes Of You diyor, hatta Let me love you diye ekliyor. Ayaklarım bu akşam keyfime tam tabiriyle ayak uyduruyor. Çünkü zavallıları bu haftasonu fazlasıyla yordum. Simit almaya çıkıp Sultanahmet'e kadar giden bütün heryeri 43 kişilik İspanyol turist kafilesiyle gezip, Sultanahmet köftecisinde Fransızlarla aynı masayı paylaşan bir ben vardı bu haftasonu. Mekanları cennet yapan insanlardır. 6 saat süren gezide bana yadigar kalan bir düşünce baloncuğu. Dönüşte Mısır çarşısından tazecik aldığım kahvenin kokusu hala evde sohbet konusu... Köfteciden aldığım İrmik tatlısının yanına pek bir yakıştı tadına vardığım :) Gezelim görelim haftasonu keyfimden çıkarttığım sonuç paragrafı: Plansız programsız hatta amaçsız gittiğiniz yerlerde nelerle karşılacağınızı asla bilemezsiniz. Evden sigara almaya diye çıkıp yıllar...