Bezgin Bedri Beri Geldi

Hayallerimi ve onlara ilişik yaşayan fikirlerimi bir düzene oturtmanın zamanı geldi.

Bu özgür, söz dinlemez hayallerim hizaya girmeli. Biraz kafa yormam gerek nerden başlayacağım konusunda. Hepsi bu. Formülü bu. Tek gereken bir başlangıç noktası.

Bugün Bogusky sayesinde keşfettiğim bir video'yu izledikten sonra kararlılığım daha da arttı. Bir bey amca diyor ki; " Hayatlarımızı mutsuz olmak üzerine kuruyoruz."

Sürekli kurduğumuz hayaller ve üstüne eklediğimiz yenileri...İşte doldurulması gereken noktalar. Gerçekleşen hayallerimizi gözümüz görmüyor. Tıpkı çok güzel bir manzaraya karşı otururken, alışkanlık kazanıp manzara körü olmak gibi. Sonra gel zaman git zaman sadece önümüzdeki imkanlar doğrultusunda bir hayat çerçevesine sıkışıp, yüzümüze "kaderdendir" ifadesini yapıştırıp bir ömrü tüketip göçüp gidiyoruz.

May be all I need, sözü sadece Sunday Morning şarkısını kapsamamalı. Merak ediyorum, sevdiğimiz şeyleri elde etmek istediğimiz kadar, elde ettiklerimizi sevseydik neler olurdu? İşte bu doğrultuda kendime bir kaç söz verdim. Çok büyük sözler bunlar ucu alışkanlıklara dayanıyor. Bilinen gerçekler arasında en saygı duyduğumdur; alışkanlıklardan vazgeçmek zor! Sigara olsa bırakırsın. Bırakırsın arkadaş! Atla deve değil ya! Peki alıştığın insanları, yiyecekleri, saçının rengini, tarzını nasıl değiştirirsin. Zor işler bunlar. Ama 40'ım dan sonra bu fikirleri uygulamaya kalksam Aysel Gürel'i unutanlar beni görünce hatırlarmış gibi ifaye bürünür. Verdiğim sözleri tutmak adına, taze yaşımda yolum açık olsun.