Bizim Erdem efendiyle konuşurken, ben düşünür o bana durmadan fazla düşünüyorsun derken aklım yine yaptı yapacağını.
Bizim ki doğru diyor; takıntılıyım. Olmucak birşey varsa orda ben. Yapılmaz denildiği anda kafam merak ediyor; " Neden? "
Bugünlerde konumuz Aşk. Birbirinden zıt görüşlerimiz, onun çok takmaması hiç birşeyi ve hiç kimseyi, benim herkese ve herşeye aşırı önem vermem dert oldu. Defalarca yorum yapmayacağım artık desede, bütün uğraşlarım sonuç veriyor ve yine benim dertlerime çağreler arıyor. İnsanın böyle bir dostu olduktan sonra üzülmesi zor.
Sanırım en büyük şansım dostlarımdır. Bazı insanların beni üzebilme katsayılarını düşündüğümde onlara olan sevdim katmerleşiyor.
Konumuza dönersek Aşk, bu konuda ansiklopedik binlerce hatta milyonlarca veri olmasına rağmen ne hikmetse sayemde gündemimize oturdu. Bizimki doğru söylüyor, çok düşünüyorum. Ben bu satırları yazarken o hala msn'de bana söyleniyor; bırak gitsin, takma takılma.
Anlamıyorum insanların deli gibi birbirlerini değiştirmeye çalıştığı, gerçekte olmayan birini sevdikleri dünyada olanlar bana saçma geliyor. Sonra insanlar boşanıyor, çöplükler büssürü kırık kalp ve eşyalarla dolu.
Umarım birgün aksi mümkün kılınır. İyimserliğimden değil bu umudum, sadece yitirdiğimiz zamanlara acıdığımdandır.
Bugünlerde konumuz Aşk. Birbirinden zıt görüşlerimiz, onun çok takmaması hiç birşeyi ve hiç kimseyi, benim herkese ve herşeye aşırı önem vermem dert oldu. Defalarca yorum yapmayacağım artık desede, bütün uğraşlarım sonuç veriyor ve yine benim dertlerime çağreler arıyor. İnsanın böyle bir dostu olduktan sonra üzülmesi zor.
Sanırım en büyük şansım dostlarımdır. Bazı insanların beni üzebilme katsayılarını düşündüğümde onlara olan sevdim katmerleşiyor.
Konumuza dönersek Aşk, bu konuda ansiklopedik binlerce hatta milyonlarca veri olmasına rağmen ne hikmetse sayemde gündemimize oturdu. Bizimki doğru söylüyor, çok düşünüyorum. Ben bu satırları yazarken o hala msn'de bana söyleniyor; bırak gitsin, takma takılma.
Anlamıyorum insanların deli gibi birbirlerini değiştirmeye çalıştığı, gerçekte olmayan birini sevdikleri dünyada olanlar bana saçma geliyor. Sonra insanlar boşanıyor, çöplükler büssürü kırık kalp ve eşyalarla dolu.
Umarım birgün aksi mümkün kılınır. İyimserliğimden değil bu umudum, sadece yitirdiğimiz zamanlara acıdığımdandır.
Yorumlar
Yorum Gönder