One Day

Nihayet izledim. Afişine filmden önce vurulmuştum. 
Merak edenler için: Film güzel. 
İnanılmaz güzel, mükemmel bir aşk hikayesi, çok ağladım... diyemeyeceğim.
Ağzımın açık kaldığı bir an oldu. O anı da izleyenler anlamıştır.

Tipik bir aşk filmi değil. Herkes sonunda çok mutlu olmuyor. Kimse yüzünü buruşturmasın, herkesin kavuştuğu ve sonsuza kadar mutlu yaşadığı bir dünya yok.

Hala izlemeyenler için ayrıntılarıyla anlatmayacağım ama bu filmde şunları bulacaksınız: 

- Anne Hathaway
- Jim Sturgess (Across the Universe filminden bilenler bilir)
- Her zamanki kadar oyunculuğu ile Anne,
- Değişimleri ve gel-gitleri iyi yansıtmasıyla Jim,
- İngiltere ve Fransa manzaraları,
- 20'li yaşların toyluğu,
- 40'lı yaşların bezginliği...

Kısaca iki insan

- Kendini bulmaya çalışan,

- Bocalayan, hatalar yapan,

- Birbirlerini seven,

- Birbirlerini sevdiklerini ifade edemeyen,

- Hayal kırıklığına uğrayan...

Yani bu filmde bildiklerimizin neredeyse hepsi var. 

Çoğumuz bir şekilde aynı süreçlerden geçiyoruz. 

Ömrümüz yeterse 20'li yaşlarımızı aşıp 40'ları göreceğiz. Sanırım zamanla bu filmi daha iyi anlayacağız. 

Başkalarını sevdikçe, 

sevdiklerimizden uzaklaştıkça, 

uzaklaşıp yalnızlaşınca, 

yalnızlaşıp üzüldükçe,

ve üzülüp yeniden başlayınca. 

Emma: I love you, Dex, so much. I just don't like you anymore. I'm sorry.